Ένας απίστευτος χορός καταγγελιών και προκλήσεων έχει στηθεί τις τελευταίες μέρες στο διαδίκυτο μεταξύ δύο γνωστών αθλητών των μαχητικών αθλημάτων στην Ελλάδα. Toυ Σταμάτη Μπιτάκου και του Λευτέρη Χαχαμίδη. Κρατά χρόνια αυτή η κολόνια της αντιπαλότητας, αλλά το νεότερο επεισόδιο (γιατί σήριαλ έχουν καταντήσει) έχει να κάνει με κάποιες πρόσφατες συνεντεύξεις των δυό τους που μοιάζουν αυτή τη φορά να έχουν ξεχειλίσει το ποτήρι (όχι αυτό το ποτήρι που νομίζουν, ένα άλλο).
Την αρχή κάνει ο Λευτέρη Χαχαμίδης με μια συνέντευξή του στον φίλο του Κυριάκο Κορωναίο για το μπλογκ rataplanews που μπορείτε να την διαβάσετε ολόκληρη εδώ . Στη μισή και παραπάνω συνέντευξη αναφέρεται στον Σταμάτη Μπιτάκο και την κόντρα την οποία έχουν.
Ο Σταμάτης Μπιτάκος εξοργίζεται από αυτή την συνέντευξη και ανταπαντά με δήλωσή του στην ηλεκτρονική σελίδα mmalegacy.gr . Διαβάστε όλη τη δήλωσή του εδώ .
Σαν διαχειριστής του ONLY_FIGHTERS, ενός μπλογκ που αποκτά τη δική του δυναμική σιγά σιγά, τοποθετούμαι πάνω σε όλα αυτά τα τραγελαφικά. Καταρχάς δεν γνωρίζω προσωπικά κανέναν από τους δυο τους. Όπως και οι περισσότεροι, τους γνωρίζω -όσο είναι εφικτό αυτό- μέσα από τους αγώνες τους και τις συνεντεύξεις τους. Δεν έχω προσπαθήσει ποτέ να επικοινωνήσω μαζί τους για καμμία συνέντευξη για το μπλογκ και δεν με αφορά να πάρω ούτε το μέρος του ενός, ούτε το μέρος του άλλου. Δεν με αφορά με λίγα λόγια να κάνω δημόσιες σχέσεις και να τα έχω καλά και με τους δυό τους, είτε με τον έναν απ'τους δύο.
Ότι γράψω από εδώ και πέρα είναι ειλικρινές και καλοπροαίρετο. Σέβομαι και τους δύο αθλητές, αλλά δεν θα χαριστώ και σε κανέναν τους για τις απίστευτες συμπεριφορές των τελευταίων ημερών.
Και οι δύο, είτε περισσότερο είτε λιγότερο, είναι καταξιωμένοι στον χώρο των μαχητικών αθλημάτων. Ο καθένας έχει τις δικές του επιτυχίες. Μεγαλύτερη ή μικρότερη έχει τη δική του πορεία ο καθένας, τους δικούς του φανατικούς οπαδούς που τον ακολουθούν. Τον σεβασμό τον έχουν κερδίσει επάξια και οι δύο μέσα στο ρινγκ. Έξω από το ρινγκ όμως κινδυνεύουν και οι δύο με τη συμπεριφορά τους να χάσουν μέρος της αξιοπρέπειάς που έχουν κερδίσει μέσα στα σχοινιά.
Αναρρωτιέμαι, άραγε σαν δύο αξιόλογοι αθλητές που είναι, δεν αισθάνονται καμμία ευθύνη απέναντι στα νέα παιδιά που τους πιστεύουν και τους υποστηρίζουν; Που παρακολουθούν τις δηλώσεις τους; Αυτό είναι το παράδειγμα που θέλουν να δώσουν και οι δύο στις νεότερες γενιές, στα νεότερα παιδιά που σήμερα, αύριο, μεθαύριο θα μπούνε μέσα στα γυμναστήρια και θα θέλουν να γίνουν ο νέος Μπιτάκος, ο νέος Χαχαμίδης;
Άποψή μου είναι πως έχετε υποχρέωση κύριοι, αν θέλετε να σας θυμούντε κάποτε σαν αξιόλογους ανθρώπους και αθλητές και να συγκρατείτε τα νεύρα σας και να προσέχετε πως εκφράζεστε σε συνεντεύξεις στο ίντερνετ και παντού. Οι οπαδοί που ακολουθούν τον καθένα σας μπορούν να εκφράζονται όπως γουστάρουν, να κάνουν ότι σχόλια θέλουν, όχι όμως και εσείς που είστε αθλητές. Υποθέτω πως δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να σε ντοπάρουν οι οπαδοί σου και να σε καυλώνουν για να μπεις στο ρινγκ για να τα δώσεις όλα, αλλά από την άλλη δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα να μην ελέγχεις το θυμικό σου και να ξεπερνάς τα όρια με απειλές για ξύλο του δρόμου, εμπλέκοντας τρίτα άτομα στη μέση κτλ. κτλ. Απάραδεκτα πράγματα, ξεφτίλα για τον χώρο των μαχητικών αθλημάτων, που άλλα πράγματα διδάσκουν και άλλη φιλοσοφία έχουν.
Και μη μου πει κανένας αυτά γίνονται και στην Αμερική ανάμεσα σε αθλητές. Εδώ είναι ΕΛΛΑΔΑ και όποιος θέλει να γίνει η Ελλάδα Αμερική το σίγουρο είναι ότι ποτέ στη ζωή του δεν θα το πετύχει. Να αντιγράφουμε τα καλά της Αμερικής, συμφωνώ... αλλά την ΑΛΗΤΕΙΑ της ... ΠΟΤΕ. Τέτοια σπόρια να μένουν εκεί και να τα χαίρονται! ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΡΙΟΙ! ΑΛΛΗ ΗΘΙΚΗ, ΑΛΛΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ. Γι' αυτό αν θέλουν να συνεχίσουν να έχουν την εκτίμησή μας, ας καθήσουν με τον εαυτό τους και να ξανασκεφτούν κάποια πράγματα. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ.
Γιατί αν πιστεύουν ότι συνεχίζοντας με αυτή τη συμπεριφορά ένας από τους δύο θα βγει κερδισμένος (ακόμα και αν γίνει αγώνας και κερδίσει ένας τους στο ρινγκ) γελιούνται και αυταπατούνται, γιατί και οι δύο θα είναι ηττημένοι στη συνείδησή μας.
Έχω παρακολουθήσει πολλές συνεντεύξεις του Μπιτάκου. Μου αρέσει η λογική με την οποία αντιμετωπίζει τα μαχητικά αθλήματα και όλη αυτή η αίσθηση του σόου που θέλει να δίνει στις εμφανίσεις του. Μαζί του είμαι σε αυτό. Είναι όμως ένας αθλητής πολύ μεγάλου επιπέδου με επιρροή και είναι τεράστιο λάθος να αφήνει τα νεύρα του να τον κυριεύουν σε συνεντεύξεις και σχόλια σε προσωπικές σελίδες. Ο Μπιτάκος με τέτοιες επιτυχίες στο ενεργητικό του έχει ακόμα μεγαλύτερη υποχρέωση απ'τον Χαχαμίδη να συγκρατεί τα νεύρα του. Και όταν δεν το κάνει είναι ακόμα μεγαλύτερο το φταίξιμο.
Το ίντερνετ δεν είναι αναμάρτητο, όλα διαβάζονται και μπορείς απ΄τη μια στιγμή στην άλλη να βρεθείς εκτεθιμένος. Και επειδή θεωρώ πως είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος ο Μπιτάκος, πιστεύω πως αν θέλει μπορεί με δυο κουβέντες να κωλήσει τον άλλο στον τοίχο και να τον αφήσει να εκτίθεται. Στην προκειμένη περίπτωση δεν το έχει κάνει και δεν θα μπω στην λογική των καταγγελιών από την πλευρά του Χαχαμίδη, γιατί δεν μπορώ να ελέγχξω την ορθότητά τους.
Κανένας απ΄τους δύο δεν είναι αναμάρτητος και τις εξυπνακίστικες δηλώσεις τους, αρχίζω και τις βαριέμαι αφόρητα. Δεν γράφουν σενάριο κωμωδίας για να προσπαθούν κάθε φορά να βρουν την πιο έξυπνη ατάκα για να ''την πουν'' στον άλλο.
Όλοι εμείς οι τρίτοι απέξω πλέον τα βλέπουμε και σπάμε πλάκα με τις δηλώσεις τους. Αρχίζουμε να μη τους παίρνουμε σοβαρά. Αυτό δεν τους ανησυχεί άραγε; Τόσο δύσκολο τους είναι να σταματήσουν πλέον οποιαδήποτε δήλωση και να κλείσουν έναν αγώνα;
Προσωπικά δεν έχω πρόβλημα με τις λεκτικές προκλήσεις. Δεν είναι τέννις, είναι ξύλο. Για την ακρίβεια γουστάρω τις ανταλλαγές ακόμα και ύβρεων πριν τον αγώνα με σχόλια όμως που αφορούν το αθλητικό μέρος και την μάχη μέσα στο ρινγκ. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η μάχη του Μιχάλη Δελληγιανάκη (Κροκόδειλος) και του Κυριάκου (The Mule) Τσολερίδη στην Κρήτη στο ''EFL 2''. ''Θα κάνω τον Κροκόδειλο μέσα στο σπίτι του lacoste'' έλεγε ο Τσολερίδης και ανάλογα ανταπαντούσε ο Κροκόδειλος. Πάντα για μια μάχη μέχρι τέλους μέσα στο ρινγκ. Πάντα για μια μάχη ανάμεσα στους δύο χωρίς κανέναν άλλο ενδιάμεσο. Πάντα για μια μάχη μεταξύ αντρών. Και μπορεί ο αγώνας σχεδόν να μην έγινε ποτέ εξαιτιάς τραυματισμού του Κυριάκου, ωστόσο όλοι πορωθήκαμε μαζί τους και όλοι τους παραδεχτήκαμε στο τέλος. Ο υγιής οπαδός των μαχητικών αθλημάτων γούσταρε και έκαναν τους πάντες να ενδιαφερθούν για αυτόν τον αγώνα. Γιατί ότι έλεγαν αφορούσε τη μάχη τους μέσα στα σχοινιά. Αφορούσε μια μονομαχία που θα ήταν επί ίσοις όροις και αυτό θα γινόταν μόνο μέσα στο κλουβί, πουθενά αλλού.
Αυτοί με τις δηλώσεις τους -και αν συνεχίσουν πλέον αυτό το τροπάριο καταγγελιών -, πιστεύουν ότι τον ουδέτερο φίλαθλο και οπαδό των μαχητικών αθλημάτων, τον κάνουν να γουστάρει ή να αηδιάζει; Ας το σκεφτούν αυτό. Όχι τους φίλους και οπαδούς. Το ξαναλέω. Τον ουδέτερο οπαδό που βλέπει αυτά που γράφει ο καθένας στη σελίδα του.
Ουσιαστικά αυτή η ανάρτηση είναι μια έκκληση προς τους δύο, που ελπίζω να βρει τους αποδέκτες της και να επικρατήσει η λογική του πραγματικού μαχητή, που και οι δύο διαθέτουν.
Αμήν!